II. Zależności statystyczne

Marek Jerzy. Minakowski, Prehistoria logiki formalnej

I. Fragmenta prearistotelicorum

1. Układ pozycji katalogowej

Na każdą pozycję katalogową składają się cztery elementy:

1. Tytuł, złożony z numeru kolejnego i oznaczenia źródła (tytuł dzieła i standardowa numeracja fragmentu).
2. Krótki komentarz (najczęściej jedno zdanie), wyrażający temat fragmentu; w przypadku dialogu wymienia się również osoby mówiące w kolejności pojawiania się.
3. Tekst oryginału z zaznaczoną powszechnie przyjętą numeracją ustępów i wierszy, według wydania opisanego jako źródłowe; w tekście tym podkreślone są wszystkie miejsca cytowane w następnym punkcie.
4. Formalizacja fragmentu, podzielona na kroki dowodowe; każdy krok składa się z:
   1. cytatu z oryginału; wszystkie miejsca opuszczone są wykropkowane (oznaczenie „[…]”), a po każdym cytacie znajduje się jego dokładny adres, umożliwiający możliwie łatwe odnalezienie go w tekście oryginalnym (gdzie jest on podkreślony);
   2. formalizacji w języku oryginału; terminy w niej zawarte są maksymalnie zwięzłe, stąd czasem ich brzmienie dość znacznie oddala się od brzmienia oryginalnego;
   3. tłumaczenia tej formalizacji na język polski, co ma ułatwić jej lekturę osobom nie znającym greki;
   4. komentarza logicznego (na prawym marginesie); w przypadku założeń pojawia się określenie „Zał.” lub „Fakt” (jeżeli założenie nie jest wyartykułowane, ale jest oczywiste dla każdego wykształconego użytkownika języka); w przypadku wniosków wymienione są kolejno po przecinku przesłanki w kolejności rosnących numerów wierszy, po nich zaś znajduje się określenie wykorzystanej reguły (wszystkie reguły są przedstawione w punkcie 3. niniejszego rozdziału)
5. Dodatkowo, w celu ułatwienia pracy czytelnikowi, zwłaszcza nieznającemu greki, dołączony jest co najmniej jeden przekład całego fragmentu. W przypadku Platona są to zazwyczaj przekład polski Witwickiego i angielski Jowetta.

Kroki zrekonstruowane (niezbędne w dowodzie, nie wyrażone jednak wprost przez autora, choć niewątpliwe) ujęte są w nawias kwadratowy „[ ]”, który obejmuje cały krok: zaczyna się przed numerem, a kończy po komentarzu logicznym. Z oczywistych względów w kroku takim nie ma cytatu z oryginału.