II. Zależności statystyczne

Marek Jerzy. Minakowski, Prehistoria logiki formalnej

I. Fragmenta prearistotelicorum

6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików

106. Platon, Eutydem 301b5–c5

Wysłowienie prawa tożsamości.

Sokrates, Dionizodor; Sokrates jako narrator:

^301b5Τί λέγεις, ἦν δ' ἐγώ, ὦ Διονυσόδωρε; οὐ τὸ καλὸν καλόν ⁶ἐστιν καὶ τὸ αἰσχρὸν αἰσχρόν;

᾿Εὰν ἔμοιγε, ἔϕη, δοκῇ.

⁷Οὐκοῦν δοκεῖ;

Πάνυ γ', ἔϕη.

Οὐκοῦν καὶ τὸ ταὐτὸν ταὐτὸν ⁸καὶ τὸ ἕτερον ἕτερον; οὐ γὰρ δήπου τό γε ἕτερον ταὐτόν, ἀλλ' ^c1ἔγωγε οὐδ' ἂν παῖδα ᾤμην τοῦτο ἀπορῆσαι, ὡς οὐ τὸ ἕτερον ²ἕτερον ἐστιν. ἀλλ', ὦ Διονυσόδωρε, τοῦτο μὲν ἑκὼν παρῆκας, ³ἐπεὶ τὰ ἄλλα μοι δοκεῖτε ὥσπερ οἱ δημιουργοὶ οἷς ἕκαστα ⁴προσήκει ἀπεργάζεσϑαι, καὶ ὑμεῖς τὸ διαλέγεσϑαι παγκάλως ⁵ἀπεργάζεσϑαι.

(Witwicki)

Co ty mówisz, Dionizodorze? — powiedziałem. — Czy to, co piękne, nie jest piękne, a to, co brzydkie — brzydkie?

Jeżeli mi się tak spodoba — powiedział.

A podoba ci się?

Tak jest — odpowiada.

Nieprawdaż? A więc i to, że to samo jest to samo, a coś innego to coś innego? Bo przecież coś innego, to nie to samo. Ja myślałem, że nawet i dziecko nie miałoby z tym trudności i nie wątpiłoby, czy coś innego jest czymś innym. Tylko ty, Dionizodorze, pomijasz to umyślnie, podczas gdy poza tym mam wrażenie, że jak majstrowie, którzy do doskonałości doprowadzają to, co każdemu z nich robić wypada, tak i wy sztukę dyskusji doprowadzacie do najwyższej doskonałości.

(Jowett)

What do you mean, Dionysodorus? I said. Is not the honourable honourable and the base base?

That, he said, is as I please.

And do you please?

Yes, he said.

And you will admit that the same is the same, and the other other; for surely the other is not the same; I should imagine that even a child will hardly deny the other to be other. But I think, Dionysodorus, that you must have intentionally missed the last question; for in general you and your brother seem to me to be good workmen in your own department, and to do the dialectician's business excellently well.