Summary: The Pre-Aristotelian Formal Logic

Część I - Logika formalna przed Arystotelesem

  1. Wstęp
  2. Objaśnienia ważniejszych pojęć
  3. Wybrane dotychczasowe ujęcia przedarystotelesowej logiki formalnej
  4. Plan badań i metodologia
  5. Opis zgromadzonego materiału źródłowego
  6. Fragmenta praearistotelicorum — przykłady
  7. Analiza wyników
  8. Rozstrzygnięcia
  9. Bibliografia

Część II - Katalog przedarystotelesowych fragmentów logicznych

I. Fragmenta prearistotelicorum

  1. Układ pozycji katalogowej
  2. System przyjęty w formalizacji
  3. Reguły logiczne znalezione u prearystotelików
  4. Kanon pism prearystotelików
  5. Spis znalezionych fragmentów logicznych w pismach prearystotelików
  6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików
  7. Dodatek 1.: fragmenty logiczne we fragmentach presokratyków
  8. Dodatek 2.: fragmenty logiczne w pismach pseudoplatońskich

II. Zależności statystyczne

Marek Jerzy. Minakowski, Prehistoria logiki formalnej

I. Fragmenta prearistotelicorum

6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików

131. Platon, Hippiasz większy 303e8–304a3

Sokrates obala tezę, że piękno to jest przyjemność pożyteczna. Końcówka niedopowiedziana, ale oczywista: sapienti sat.

Sokrates, Hippiasz:

303e8ΣΩ. ”Τοῦτ' ἄρα,” ϕήσει, ”λέγετε δὴ τὸ καλὸν εἶναι, 9ἡδονὴν ὠϕέλιμον;” ᾿Εοίκαμεν, ϕήσω ἔγωγε· σὺ δέ;

10ΙΠ. Καὶ ἐγώ.

11ΣΩ. ”Οὐκοῦν ὠϕέλιμον,” ϕήσει, ”τὸ ποιοῦν τἀγαϑόν, τὸ 12δὲ ποιοῦν καὶ τὸ ποιούμενον ἕτερον νυνδὴ ἐϕάνη, καὶ εἰς 13τὸν πρότερον λόγον ἥκει ὑμῖν ὁ λόγος; οὔτε γὰρ τὸ ἀγαϑὸν ἂν 304a1εἴη καλὸν οὔτε τὸ καλὸν ἀγαϑόν, εἴπερ ἄλλο αὐτῶν ἑκάτερόν 2ἐστι.” Παντός γε μᾶλλον, ϕήσομεν, ὦ ῾Ιππία, ἂν σωϕρο3νῶμεν· οὐ γάρ που ϑέμις τῷ ἀρϑῶς λέγοντι μὴ συγχωρεῖν.

1.

λέγετε δὴ τὸ καλὸν εἶναι, ἡδονὴν ὠϕέλιμον (303e8–9)

καλὀν ⊆ ὠϕέλιμον

piękno ⊆ pożyteczne

Hp.

2.

ὠϕέλιμον […] τὸ ποιοῦν τἀγαϑόν (303e11)

ὠϕέλιμον ⊆ ποιοῦν ἀγαϑόν

pożyteczne ⊆ robiące dobro

Zał.

3.

τὸ δὲ ποιοῦν καὶ τὸ ποιούμενον ἕτερον νυνδὴ ἐϕάνη (303e12)

ποιοῦν x || x

robiące x || x

Zał.

4.

οὔτε γὰρ τὸ ἀγαϑὸν ἂν εἴη καλὸν (303e13–304a1)

ἀγαϑόν ∥ καλόν

dobro ∥ piękno

1., 2., 3., R1.2.4.8

5.

οὔτε τὸ καλὸν ἀγαϑόν (304a1)

καλόν ∥ ἀγαϑόν

piękno ∥ dobro

1., 2., 3., R1.2.4.7

[6.

ἀγαϑόν = καλόν

dobro = piękno

Zał.]

[7.

καλόν ⊈ ὠϕέλιμον

piękno ⊈ pożyteczne

1., 4., 5., 6., R4.3]

(Witwicki)

sokrates. Więc to, powie, nazywacie pięknem: przyjemność pożyteczną? Zdaje się, że tak, odpowiem ja przynajmniej. A ty?

hippiasz. I ja.

sokrates. Nieprawdaż, powie: to, co pożyteczne, to jest to, co robi dobro, a to, co robi, i to, co jest robione okazało się, no teraz przecież, czymś różnym i oto do pierwszego zdania powraca nasze rozważanie; bo ani dobro nie może chyba być pięknem, ani piękno dobrem, jeśli każde z nich jest czymś innym niż drugie. Pewnie, że raczej tak, powiemy, Hippiaszu, jeżeli się spokojnie zastanowimy; nie wypada przecież nie zgodzić się z tym, co słusznie mówi.


Prehistoria logiki formalnej to praca doktorska Marka Jerzego Minakowskiego, obroniona 5.11.1998 na Uniwersytecie Jagiellońskim (pod oryginalnym tytułem: Logika formalna przed Arystotelesem).
Przeniesiona z wersji oryginalnej (WordPerfect 6.1) do HTML w roku 2000, bez zmian w tekście (początkowo pod adresem ancientlogic.republika.pl, obecnie logika.minakowski.pl)
Licencja Creative Commons
Prehistoria logiki formalnej by Marek Jerzy Minakowski is licensed under a Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Unported License.