Summary: The Pre-Aristotelian Formal Logic Część I - Logika formalna przed Arystotelesem
Część II - Katalog przedarystotelesowych fragmentów logicznych I. Fragmenta prearistotelicorum
|
Marek Jerzy. Minakowski, Prehistoria logiki formalnej I. Fragmenta prearistotelicorum6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików131. Platon, Hippiasz większy 303e8304a3Sokrates obala tezę, że piękno to jest przyjemność pożyteczna. Końcówka niedopowiedziana, ale oczywista: sapienti sat. Sokrates, Hippiasz: 303e8ΣΩ. Τοῦτ' ἄρα, ϕήσει, λέγετε δὴ τὸ καλὸν εἶναι, 9ἡδονὴν ὠϕέλιμον; ᾿Εοίκαμεν, ϕήσω ἔγωγε· σὺ δέ; 10ΙΠ. Καὶ ἐγώ. 11ΣΩ. Οὐκοῦν ὠϕέλιμον, ϕήσει, τὸ ποιοῦν τἀγαϑόν, τὸ 12δὲ ποιοῦν καὶ τὸ ποιούμενον ἕτερον νυνδὴ ἐϕάνη, καὶ εἰς 13τὸν πρότερον λόγον ἥκει ὑμῖν ὁ λόγος; οὔτε γὰρ τὸ ἀγαϑὸν ἂν 304a1εἴη καλὸν οὔτε τὸ καλὸν ἀγαϑόν, εἴπερ ἄλλο αὐτῶν ἑκάτερόν 2ἐστι. Παντός γε μᾶλλον, ϕήσομεν, ὦ ῾Ιππία, ἂν σωϕρο3νῶμεν· οὐ γάρ που ϑέμις τῷ ἀρϑῶς λέγοντι μὴ συγχωρεῖν. 1. λέγετε δὴ τὸ καλὸν εἶναι, ἡδονὴν ὠϕέλιμον (303e89) καλὀν ⊆ ὠϕέλιμον piękno ⊆ pożyteczne Hp. 2. ὠϕέλιμον [ ] τὸ ποιοῦν τἀγαϑόν (303e11) ὠϕέλιμον ⊆ ποιοῦν ἀγαϑόν pożyteczne ⊆ robiące dobro Zał. 3. τὸ δὲ ποιοῦν καὶ τὸ ποιούμενον ἕτερον νυνδὴ ἐϕάνη (303e12) ποιοῦν x || x robiące x || x Zał. 4. οὔτε γὰρ τὸ ἀγαϑὸν ἂν εἴη καλὸν (303e13304a1) ἀγαϑόν ∥ καλόν dobro ∥ piękno 1., 2., 3., R1.2.4.8 5. οὔτε τὸ καλὸν ἀγαϑόν (304a1) καλόν ∥ ἀγαϑόν piękno ∥ dobro 1., 2., 3., R1.2.4.7 [6. ἀγαϑόν = καλόν dobro = piękno Zał.] [7. καλόν ⊈ ὠϕέλιμον piękno ⊈ pożyteczne 1., 4., 5., 6., R4.3] (Witwicki) sokrates. Więc to, powie, nazywacie pięknem: przyjemność pożyteczną? Zdaje się, że tak, odpowiem ja przynajmniej. A ty? hippiasz. I ja. sokrates. Nieprawdaż, powie: to, co pożyteczne, to jest to, co robi dobro, a to, co robi, i to, co jest robione okazało się, no teraz przecież, czymś różnym i oto do pierwszego zdania powraca nasze rozważanie; bo ani dobro nie może chyba być pięknem, ani piękno dobrem, jeśli każde z nich jest czymś innym niż drugie. Pewnie, że raczej tak, powiemy, Hippiaszu, jeżeli się spokojnie zastanowimy; nie wypada przecież nie zgodzić się z tym, co słusznie mówi. |