II. Zależności statystyczne

Marek Jerzy. Minakowski, Prehistoria logiki formalnej

I. Fragmenta prearistotelicorum

6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików

150. Platon, Timajos 29d7–e3

Stwórca stworzył świat na swoje podobieństwo.

Fragment wykładu Timajosa:

^29d7Λέγωμεν δὴ δι' ἥντινα αἰτίαν γένεσιν καὶ τὸ πᾶν ^e1τόδε ὁ συνιστὰς συνέστησεν.

ἀγαϑὸς ἦν,

ἀγαϑῷ δὲ οὐδεὶς ²περὶ οὐδενὸς οὐδέποτε ἐγγίγνεται ϕϑόνος·

τούτου δ' ἐκτὸς ³ὢν πάντα ὅτι μάλιστα ἐβουλήϑη γενέσϑαι παραπλήσια ἑαυτῷ.

1.

ὁ συνιστὰς […] ἀγαϑὸς ἦν (29e1)

συνιστάς ⊆ ἀγαϑός

stwórca ⊆ dobry

Zał.

2.

ἀγαϑῷ […] οὐδεὶς περὶ οὐδενὸς οὐδέποτε ἐγγίγνεται ϕϑόνος (29e1–2)

ἀγαϑός ∥ ϕϑονοῦν

dobry ∥ zazdrosny

Zał.

3.

τούτου […] ἐκτὸς ὢν (29e2–3)

συνιστάς ∥ ϕϑονοῦν

stwórca ∥ zazdrosny

1., 2., R1.2.4.1

(Siwek)

Próbujmy wytłumaczyć, dlaczego Stwórca sprawił, że i ten świat się narodził.

Odpowiadamy: był dobry!

A kto jest dobry, nie odczuwa nigdy żadnej zazdrości wobec nikogo.

Wolny zatem od niej bardzo pragnął, aby wszystko było, ile możności, podobne do niego.

(Jowett)

Let me tell you then why the creator made this world of generation.

He was good,

and the good can never have any jealousy of anything.

And being free from jealousy, he desired that all things should be as like himself as they could be.