Summary: The Pre-Aristotelian Formal Logic

Część I - Logika formalna przed Arystotelesem

  1. Wstęp
  2. Objaśnienia ważniejszych pojęć
  3. Wybrane dotychczasowe ujęcia przedarystotelesowej logiki formalnej
  4. Plan badań i metodologia
  5. Opis zgromadzonego materiału źródłowego
  6. Fragmenta praearistotelicorum — przykłady
  7. Analiza wyników
  8. Rozstrzygnięcia
  9. Bibliografia

Część II - Katalog przedarystotelesowych fragmentów logicznych

I. Fragmenta prearistotelicorum

  1. Układ pozycji katalogowej
  2. System przyjęty w formalizacji
  3. Reguły logiczne znalezione u prearystotelików
  4. Kanon pism prearystotelików
  5. Spis znalezionych fragmentów logicznych w pismach prearystotelików
  6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików
  7. Dodatek 1.: fragmenty logiczne we fragmentach presokratyków
  8. Dodatek 2.: fragmenty logiczne w pismach pseudoplatońskich

II. Zależności statystyczne

Marek Jerzy. Minakowski, Prehistoria logiki formalnej

I. Fragmenta prearistotelicorum

6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików

45. Platon, Teajtet 182d8–183a1 & 183b7–c4

Dowód, że jeżeli wszystko się zmienia, to wiedza nie jest spostrzeganiem.

Sokrates, Teodor:

182d8ΣΩ. Τί δὲ περὶ αἰσϑήσεως ἐροῦμεν ὁποιασοῦν, οἷον τῆς e1τοῦ ὁρᾶν ἢ ἀκοῦειν; μένειν ποτὲ ἐν αὐτῷ τῷ ὁρᾶν ἢ ἀκοῦειν;

2ΘΕΟ. Οὔκουν δεῖ γε, εἴπερ πάντα κινεῖται.

3ΣΩ. Οὔτε ἄρα ὁρᾶν προσρητέον τι μᾶλλον ἢ μὴ ὁρᾶν, 4οὐδέ τιν' ἄλλην αἴϑησιν μᾶλλον ἢ μὴ, πάντων γε πάντως 5κινουμένων.

6ΘΕΩ. Οὐ γὰρ οὖν.

7ΣΩ. Καὶ μὴν αἴσϑησίς γε ἐπιστήμη, ὡς ἔϕαμεν ἐγώ τε 8καὶ Θεαίτητος.

9ΘΕΟ. ῏Ην ταῦτα.

10ΣΩ. Οὐδὲν ἄρα ἐπιστήμην μᾶλλον ἢ μὴ ἐπιστήμην 11ἀπεκρινάμεϑα ἐρωτώμενοι ὅτι ἐστὶν ἐπιστήμη.

183a1ΘΕΟ. ᾿Εοίκατε.

[…]

183b7ΣΩ. Οὐκοῦν, ὦ Θεόδωρε, τοῦ τε σοῦ ἑταίρου ἀπηλ8λάγμεϑα, καὶ οὔπω συγχωροῦμεν αὐτῷ πάντ' ἄνδρα πάντων c1χρημάτων μέτρον εἶναι, ἂν μὴ ϕρόνιμός τις ᾖ· ἐπιστήμην 2τε αἴσϑησιν οὐ συγχωρησόμεϑα κατά γε τὴν τοῦ πάντα 3κινεῖσϑαι μέϑοδον, [ἢ] εἰ μή [τί] πώς ἄλλως Θεαίτητος ὅδε 4λέγει.

1.

περὶ αἰσϑήσεως ἐροῦμεν (182d8) κινεῖται (182e2)

αἴσϑησις ⊆ κινουμένον

spostrzeżenie ⊆ zmieniające się

2., x/αἴσϑησις

2.

πάντα κινεῖται (182e2)

x (x ⊆ κινουμένον)

x (x ⊆ zmieniające się)

Hp.

3.

Οὔτε […] προσρητέον τι (182e3) μᾶλλον ἢ μὴ, πάντων γε πάντως κινουμένον (182e4–5)

κινουμένον ∥ προσρητέον μᾶλλον ἢ μή

zmieniające się ∥ orzekane bezwzględnie

Zał.

4.

Οὔτε […] προσρητέον τι (182e3) αἴϑησιν μᾶλλον ἢ μὴ (182e4)

αἴσϑησις ∥ προσρητέον μᾶλλον ἢ μή

spostrzeganie ∥ orzekane bezwzględnie

1., 3., R1.2.4.1

5.

αἴσϑησίς γε ἐπιστήμη (182e7)

ἐπιστήμη ⊆ αἴσϑησις

wiedza ⊆ spostrzeganie

Hp.

6.

Οὐδὲν […] ἐπιστήμην μᾶλλον ἢ μὴ ἐπιστήμην ἀπεκρινάμεϑα (182e10–11)

ἐπιστήμη ∥ προσρητέον μᾶλλον ἢ μή

wiedza ∥ orzekane bezwzględnie

4., 5., R1.2.4.2

[7.

ἐπιστήμη ∦ προσρητέον μᾶλλον ἢ μή

wiedza ∦ orzekane bezwzględnie

Fakt]

8.

ἐπιστήμην τε αἴσϑησιν οὐ συγχωρησόμεϑα κατά γε τὴν τοῦ πάντα κινεῖσϑαι μέϑοδον (183c1–3)

x (x ⊆ κινουμένον) → ἐπιστήμη ⊈ αἴσϑησις

x (x ⊆ zmieniające się) → wiedza ⊈ spostrzeganie

2., 5., 6., 7., R4.6

(Witwicki)

Sokrates: A co powiemy o spostrzeganiu jakimkolwiek, na przykład o widzeniu albo o słyszeniu? Czy widzenie lub słyszenie trwa kiedykolwiek?

Teodoros: Nie powinno, skoro się wszystko rusza.

Sokrates: To i widzeniem niczego nie trzeba nazywać raczej niż niewidzeniem, ani jakimkolwiek innym spostrzeganiem raczej niźli nie, skoro się wszystko pod każdym względem zmienia i porusza.

Teodoros: No nie można.

Sokrates: A tymczasem spostrzeganie to wiedza, jak mówiliśmy ja i Teajtet.

Teodoros: Było tak.

Sokrates: Więc myśmy w odpowiedz podali równie dobrze wiedzę, jak i niewiedzę, kiedy nas pytano, co to jest wiedza?

Teodoros: Zdaje się, że tak.

[…]

Sokrates: Więc, Teodorze, pożegnajmy się z twoim przyjacielem i jeszcze się z nim nie zgadzajmy, że każdy człowiek jest miarą wszystkich rzeczy, chyba że to będzie ktoś mądry; i nie zgodzimy się, że wiedza jest spostrzeganiem, chyba że nasz Teajtet coś innego powie.

(Jowett)

Soc. Then we must not speak of seeing any more than of not-seeing, nor of any other perception more than of any non-perception, if all things partake of every kind of motion?

Theod. Certainly not.

Soc. Yet perception is knowledge: so at least Theaetetus and I were saying.

Theod. Very true.

Soc. Then when we were asked what is knowledge, we no more answered what is knowledge than what is not knowledge?

Theod. I suppose not.

[…]

Soc. And so, Theodorus, we have got rid of your friend without assenting to his doctrine, that every man is the measure of all things — a wise man only is a measure; neither can we allow that knowledge is perception, certainly not on the hypothesis of a perpetual flux, unless perchance our friend Theaetetus is able to convince us that it is.

[tłumaczenie angielskie mylne: „Καὶ μὴν αἴσϑησίς γε ἐπιστήμη” należy przetłumaczyć jako „Yet it is perception, what knowledge is”. Witwicki się wymigał poprzez dwuznaczne „to”; dalej jednak wpada w tę samą pułapkę: „Spostrzeganie to jest wiedza” (184b5)]


Prehistoria logiki formalnej to praca doktorska Marka Jerzego Minakowskiego, obroniona 5.11.1998 na Uniwersytecie Jagiellońskim (pod oryginalnym tytułem: Logika formalna przed Arystotelesem).
Przeniesiona z wersji oryginalnej (WordPerfect 6.1) do HTML w roku 2000, bez zmian w tekście (początkowo pod adresem ancientlogic.republika.pl, obecnie logika.minakowski.pl)
Licencja Creative Commons
Prehistoria logiki formalnej by Marek Jerzy Minakowski is licensed under a Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Unported License.