Summary: The Pre-Aristotelian Formal Logic

Część I - Logika formalna przed Arystotelesem

  1. Wstęp
  2. Objaśnienia ważniejszych pojęć
  3. Wybrane dotychczasowe ujęcia przedarystotelesowej logiki formalnej
  4. Plan badań i metodologia
  5. Opis zgromadzonego materiału źródłowego
  6. Fragmenta praearistotelicorum — przykłady
  7. Analiza wyników
  8. Rozstrzygnięcia
  9. Bibliografia

Część II - Katalog przedarystotelesowych fragmentów logicznych

I. Fragmenta prearistotelicorum

  1. Układ pozycji katalogowej
  2. System przyjęty w formalizacji
  3. Reguły logiczne znalezione u prearystotelików
  4. Kanon pism prearystotelików
  5. Spis znalezionych fragmentów logicznych w pismach prearystotelików
  6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików
  7. Dodatek 1.: fragmenty logiczne we fragmentach presokratyków
  8. Dodatek 2.: fragmenty logiczne w pismach pseudoplatońskich

II. Zależności statystyczne

Marek Jerzy. Minakowski, Prehistoria logiki formalnej

I. Fragmenta prearistotelicorum

6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików

58. Platon, Parmenides 148e4–10

Jeżeli jedno ma tkwić samo w sobie, to musi być na zewnątrz siebie samego.

Parmenides, Arystoteles:

148e4Τί δὲ τῇδε; ἆρ' οὐ πᾶν τὸ 5μέλλον ἅψεσϑαί τινος ἐϕεξῆς δεῖ κεῖσϑαι ἐκείνῳ οὗ μέλλει 6ἅπτεσϑαι, ταύτην τὴν ἕδραν κατέχον ἣ ἂν μετ' ἐκείνην ᾖ 7[ἕδρα] ᾗ ἂν κέηται, ἅπτεται;

᾿Ανάγκη.

Καὶ τὸ ἓν ἄρα 8εἰ μέλλει αὐτὸ αὑτοῦ ἅψεσϑαι, ἐϕεξῆς δεῖ εὐϑὺς μετὰ ἑαυτὸ 9κεῖσϑαι, τὴν ἐχομένην χώραν κατέχον ἐκείνης ἐν ᾗ αὐτό 10ἐστιν.

Δεῖ γὰρ οὖν.

1.

τὸ μέλλον ἅψεσϑαί τινος ἐϕεξῆς δεῖ κεῖσϑαι ἐκείνῳ οὗ μέλλει ἅψεσϑαι, ταύτην τὴν ἕδραν κατέχον ἣ ἂν μετ' ἐκείνην ᾖ [ἕδρα] ᾗ ἂν κέηται, ἅπτεται (148e4–7)

μέλλον ἅψεσϑαί τοῦ x ⊆ δεὸν κεῖσϑαι ἐϕεξῆς τῷ x ∩ δεὸν κατέχειν ἕδραν ἣ ἂν μεϑ' ἕδραν τοῦ x

chcące dotykać x ⊆ powinne leżeć obok x ∩ powinne zajmować miejsce obok miejsca x

Zał.

2.

τὸ ἓν […] εἰ μέλλει αὐτὸ αὑτοῦ ἅψεσϑαι, ἐϕεξῆς δεῖ […] μετὰ ἑαυτὸ κεῖσϑαι, τὴν ἐχομένην χώραν κατέχον ἐκείνης (148e7–9)

ἕν ⊆ μέλλον ἅψεσϑαί ἑνός → ἕν ⊆ δεὸν κεῖσϑαι ἐϕεξῆς ἑνί ∩ δεὸν κατέχειν ἕδραν ἣ ἂν μεϑ' ἕδραν ἑνός

jedno ⊆ chcące dotykać jedno → jedno ⊆ powinne leżeć obok jednego ∩ powinne zajmować miejsce obok miejsca jednego

1., R3.1.1

(Witwicki)

— A cóż w tym sposobie? Czy wszystko, co ma czegoś dotykać, nie musi leżeć obok tego, czego ma dotykać i czy nie musi zajmować miejsca tuż obok niego?

— Koniecznie.

— Zatem i Jedno, jeżeli ma samo siebie dotykać, musi leżeć tuż koło siebie samego, zajmując miejsce przyległe do tego, które samo zajmuje.

— No musi.

(Jowett)

But what do you say to a new point of view? Must not that which is to touch another be next to that which it is to touch, and occupy the place nearest to that in which what it touches is situated?

True.

Then the one, if it is to touch itself, ought to be situated next to itself, and occupy the place next to that in which itself is?

It ought.


Prehistoria logiki formalnej to praca doktorska Marka Jerzego Minakowskiego, obroniona 5.11.1998 na Uniwersytecie Jagiellońskim (pod oryginalnym tytułem: Logika formalna przed Arystotelesem).
Przeniesiona z wersji oryginalnej (WordPerfect 6.1) do HTML w roku 2000, bez zmian w tekście (początkowo pod adresem ancientlogic.republika.pl, obecnie logika.minakowski.pl)
Licencja Creative Commons
Prehistoria logiki formalnej by Marek Jerzy Minakowski is licensed under a Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Unported License.