II. Zależności statystyczne

Marek Jerzy. Minakowski, Prehistoria logiki formalnej

I. Fragmenta prearistotelicorum

6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików

67. Platon, Uczta 202c6–d7

Ciąg dalszy fragmentu poprzedniego.

^202c6Καὶ ἥ, ῾Ρᾳδίως, ἔϕη. λέγε γάρ μοι, οὐ πάντας ϑεοὺς ⁷ϕῂς εὐδαίμονας εἶναι καὶ καλούς; ἢ τολμήσαις ἄν τινα μὴ ⁸ϕάναι καλόν τε καὶ εὐδαίμονα ϑεῶν εἶναι;

⁹Μὰ Δί' οὐκ ἔγωγ', ἔϕην.

¹⁰Εὐδαίμονας δὲ δὴ λέγεις οὐ τοὺς τἀγαϑὰ καὶ τὰ καλὰ ¹¹κεκτημένους;

¹²Πάνυ γε.

^d1᾿Αλλὰ μὴν ῎Ερωτά γε ὡμολόγηκας δι' ἔνδειαν τῶν ²ἀγαϑῶν καὶ καλῶν ἐπιϑυμεῖν αὐτῶν ὧν ἐνδεής ³ἐστιν.

⁴῾Ωμολόγηκα γάρ.

⁵Πῶς ἂν οὖν ϑεὸς εἴη ὅ γε τῶν καλῶν καὶ ἀγαϑῶν ἄμοιρος;

⁶Οὐδαμῶς, ὥς γ' ἔοικεν.

⁷῾Ορᾷς οὖν, ἔϕη, ὅτι καὶ σὺ ῎Ερωτα οὐ ϑεὸν νομίζεις;

1.

πάντας ϑεοὺς ϕῂς εὐδαίμονας εἶναι (202c6–7)

ϑεός ⊆ εὐδαίμων

bóg ⊆ szczęśliwy

Zał.

2.

Εὐδαίμονας δὲ δὴ λέγεις […] τοὺς τἀγαϑὰ καὶ τὰ καλὰ κεκτημένους (202c10–11)

εὐδαίμων ⊆ τἀγαϑὰ κεκτημένος

szczęśliwy ⊆ posiadający dobra

Zał.

3.

῎Ερωτά γε ὡμολόγηκας δι' ἔνδειαν τῶν ἀγαϑῶν καὶ καλῶν ἐπιϑυμεῖν αὐτῶν ὧν ἐνδεής ἐστιν (202d1–3)

῎Ερως ⊆ ἐνδεής ἀγαϑῶν [= ¬ τἀγαϑὰ κεκτημένος]

Eros ⊆ ¬ posiadający dobra

Zał. (vide supra, poprzedni dowód)

4.

Οὐδαμῶς (202d6) ἂν οὖν ϑεὸς εἴη ὅ γε τῶν καλῶν καὶ ἀγαϑῶν ἄμοιρος (202d5)

ϑεός ∥ ἐνδεής ἀγαϑῶν [= ¬ τἀγαϑὰ κεκτημένος]

bóg ∥ ¬ posiadający dobra

1., 2., R1.3.5.4

5.

῎Ερωτα οὐ ϑεὸν νομίζεις (202d7)

῎Ερως ∥ ϑεός

Eros ∥ bóg

3., 4., R1.2.4.3

(Witwicki)

— A ona: — Po prostu, bo powiedz mi: czy wszyscy bogowie są szczęśliwi, czy też ośmieliłbyś się twierdzić, że któryś z bogów nie jest szczęśliwy?

— A niechże Bóg broni — powiadam.

— A prawda, że szczęśliwymi nazywasz tych, którzy posiadają to, co dobre i co piękne?

— Oczywiście.

— A jużeś się godził, że Eros nie posiada tego, co dobre i co piękne, i dlatego pragnie tych rzeczy, ponieważ mu tego brak?

— Zgodziłem się.

— Więc jakżeby mógł bogiem być ten, któremu los nie dał ani piękna, ani dobra?

— Rzeczywiście, że nie.

— A widzisz — powiada — że i ty nie uważasz Erosa za boga?

(Jowett)

”It is quite intelligible,” she replied; ”for you yourself would acknowledge that the gods are happy and fair of course you would — would to say that any god was not?” ”Certainly not,” I replied. ”And you mean by the happy, those who are the possessors of things good or fair?” ”Yes.” ”And you admitted that Love, because he was in want, desires those good and fair things of which he is in want?” ”Yes, I did.” ”But how can he be a god who has no portion in what is either good or fair?” ”Impossible.” ”Then you see that you also deny the divinity of Love.”