Summary: The Pre-Aristotelian Formal Logic Część I - Logika formalna przed Arystotelesem
Część II - Katalog przedarystotelesowych fragmentów logicznych I. Fragmenta prearistotelicorum
|
Marek Jerzy. Minakowski, Prehistoria logiki formalnej I. Fragmenta prearistotelicorum6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików74. Platon, Alkibiades I 125a1b8Sokrates doprowadza Alkibiadesa do sprzeczności, pokazując mu trudności związane z pojęciem bycia dobrym. 125a1ΣΩ. Καλοὺς δὲ κἀγαϑοὺς λέγεις τοὺς ϕρονίμους ἢ τοὺς 2ἄϕρονας; 3ΑΛ. Τοὺς ϕρονίμους. 4ΣΩ. Οὐκοῦν ὃ ἕκαστος ϕρόνιμος, τοῦτ' ἀγαϑός; 5ΑΛ. Ναί. 6ΣΩ. ῝Ο δὲ ἄϕρων, πονηρός; 7ΑΛ. Πῶς γὰρ οὔ; 8ΣΩ. ῏Αρ' οὖν ὁ σκυτοτόμος ϕρόνιμος εἰς ὑποδημάτων 9ἐργασίαν; 10ΑΛ. Πάνυ γε. 11ΣΩ. ᾿Αγαϑὸς ἄρ' εἰς αὐτά; 12ΑΛ. ᾿Αγαϑός. 13ΣΩ. Τί δ'; εἰς ἱματίων ἐργασίαν οὐκ ἄϕρων ὁ σκυ14τοτόμος; 15ΑΛ. Ναί. b1ΣΩ. Κακὸς ἄρα εἰς τοῦτο; 2ΑΛ. Ναί. 3ΣΩ. ῾Ο αὐτὸς ἄρα τούτῳ γε τῷ λόγῳ κακός τε καὶ 4ἀγαϑός. 5ΑΛ. Φαίνεται. 6ΣΩ. ῏Η οὖν λέγεις τοὺς ἀγαϑοὺς ἄνδρας εἶναι καὶ κακούς; 7ΑΛ. Οὐ δῆτα. 8ΣΩ. ᾿Αλλὰ τίνας ποτὲ τοὺς ἀγαϑοὺς λέγεις; 1. ὃ ἕκαστος ϕρόνιμος, τοῦτ' ἀγαϑός (125a4) ϕρόνιμος ⊆ ἀγαϑός rozumny ⊆ dobry Zał. 2. ῝Ο [ ] ἄϕρων, πονηρός (125a6) ἄϕρων ⊆ πονηρός nierozumny ⊆ zły Zał. 3. ὁ σκυτοτόμος ϕρόνιμος εἰς ὑποδημάτων ἐργασίαν (125a89) σκυτοτόμος ⊆ ϕρόνιμος szewc ⊆ rozumny Zał. 4. ᾿Αγαϑὸς ἄρ' εἰς αὐτά (125a11) σκυτοτόμος ⊆ ἀγαϑός szewc ⊆ dobry 1., 3., R1.1.1.2 5. εἰς ἱματίων ἐργασίαν οὐκ ἄϕρων ὁ σκυτοτόμος (125a1314) σκυτοτόμος ⊆ ἄϕρων szewc ⊆ nierozumny Zał. 6. Κακὸς ἄρα εἰς τοῦτο (125b1) σκυτοτόμος ⊆ πονηρός szewc ⊆ zły 2., 5., R1.1.1.2 7. ῾Ο αὐτὸς [ ] κακός τε καὶ ἀγαϑός (125b34) πονηρός ∦ ἀγαϑός zły ∦ dobry 4., 6., R1.2.2.1 8. Οὐ (125b7) λέγεις τοὺς ἀγαϑοὺς ἄνδρας εἶναι καὶ κακούς (125b6) πονηρός ∥ ἀγαϑός zły ∥ dobry Zał. 9. ᾿Αλλὰ τίνας ποτὲ τοὺς ἀγαϑοὺς λέγεις; (125b8) ; ⊆ ἀγαϑός ? ⊆ dobry sprzeczność 7. i 8. Trudno jest wyrazić formalnie to wnioskowanie; przesłanki 3. i 5. głoszą w zasadzie, że w pewnym aspekcie ten sam człowiek jest zły, a w innym dobry. Gdyby jednak przyjąć, że jest on czasem dobry, a czasem zły, dowód non sequitur. (Regner) Sokrates: Czy za szlachetnych i dobrych uważasz rozumnych, czy nierozumnych? Alkibiades: Rozumnych. Sokrates: Czy nie jest zawsze tak, że w czym ktoś jest rozumny, w tym też jest dobry? Alkibiades: Tak. Sokrates: W czym zaś nierozumny, w tym zły? Alkibiades: Jakże inaczej? Sokrates: A czy szewc rozumie się na robieniu sandałów? Alkibiades: Na pewno. Sokrates: A więc jest dobry w robieniu ich? Alkibiades: Dobry. Sokrates: No cóż? A czy szewc rozumie się na szyciu odzieży? Alkibiades: Nie. Sokrates: A więc w tym jest zły? Alkibiades: Tak. Sokrates: A więc, zgodnie z tym, co było powiedziane, jeden i ten sam jest zły i dobry. Alkibiades: Tak się zdaje. Sokrates: Czy więc twierdzisz, że dobrzy mężowie bywają też źli? Alkibiades: Bynajmniej. Sokrates: Kogóż więc w ogóle nazywasz dobrym? |