II. Zależności statystyczne

Marek Jerzy. Minakowski, Prehistoria logiki formalnej

I. Fragmenta prearistotelicorum

6. Katalog fragmentów logicznych znalezionych w pismach prearystotelików

80. Platon, Hipparch 231e2–232a5

Sokrates po raz kolejny (czwarty) udowadnia przyjacielowi, że każdy zysk jest dobry (a zatem wszyscy są zachłanni).

Sokrates, jego Przyjaciel.

^231e2ΣΩ. Τὸ μὲν ἄξιον ἄρα κερδαλέον ἐστίν, ἐάντε σμικρὸν ³ᾖ ἐάντε μέγα, τὸ δὲ ἀνάξιον ἀκερδές.

⁴ΕΤ. Ναί.

⁵ΣΩ. Τὸ δὲ ἄξιον λέγεις ἄξιον εἶναι ἄλλο τι ἢ κεκτῆσϑαι;

⁶ΕΤ. Ναί, κεκτῆσϑαι.

⁷ΣΩ. Τὸ δὲ ἄξιον αὖ λέγεις κεκτῆσϑαι τὸ ἀνωϕελὲς ἢ τὸ ⁸ὠϕέλιμον;

⁹ΕΤ. Τὸ ὠϕέλιμον δήπου.

^232a1ΣΩ. Οὐκοῦν τὸ ὠϕέλιμον ἀγαϑόν ἐστιν;

²ΕΤ. Ναί.

³ΣΩ. Οὐκοῦν, ὦ ἀνδρειότατε πάντων, οὐ τὸ κερδαλέον ⁴ἀγαϑὸν αὖ πάλιν τρίτον ἢ τέταρτον ἥκει ἡμῖν ὁμολογούμενον;

⁵ΕΤ. ῎Εοικεν.

1.

Τὸ […] ἄξιον […] κερδαλέον ἐστίν (231e2)

κερδαλέον ⊆ ἄξιον

zyskowne ⊆ cenne

Zał.

2.

Τὸ […] ἄξιον […] ἄξιον […] κεκτῆσϑαι (231e5)

ἄξιον ⊆ ἄξιον κεκτῆσϑαι

cenne ⊆ warte zdobywania

Zał.

3.

Τὸ […] ἄξιον […] κεκτῆσϑαι […] τὸ ὠϕέλιμον (231e7–8)

ἄξιον κεκτῆσϑαι ⊆ ὠϕέλιμον

warte zdobywania ⊆ przydatne

Zał.

4.

τὸ ὠϕέλιμον ἀγαϑόν ἐστιν (232a1)

ὠϕέλιμον ⊆ ἀγαϑόν

przydatne ⊆ dobre

Zał.

5.

τὸ κερδαλέον ἀγαϑὸν (232a3–4)

κερδαλέον ⊆ ἀγαϑόν

zyskowne ⊆ dobre

1., 2., 3., 4., R1.1.1.7

(Regner)

Sokrates: A więc wartość stanowi o zysku, czy to będzie mała ilość, czy duża, to natomiast, co jest bezwartościowe, nie daje zysku.

Przyjaciel: Tak.

Sokrates: Powiadasz zaś znów, że tym, co ma wartość, jest to, co jest warte czego innego niż żeby je nabywać?

Przyjaciel: Tego, żeby je nabywać.

Sokrates: To zaś znów, co jest warte nabycia, jest — zdaniem twoim — nieprzydatne czy przydatne?

Przyjaciel: Chyba przydatne.

Sokrates: A czy przydatne jest dobre?

Przyjaciel: Tak.

Sokrates: Czy więc, o najdzielniejszy z ludzi, znów po raz trzeci czy czwarty nie przyszło nam zgodzić się na to, że zysk jest czymś dobrym?

Przyjaciel: Tak się zdaje.